Namdepa op bezoek - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Kandinsky college Molenhoek - WaarBenJij.nu Namdepa op bezoek - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Kandinsky college Molenhoek - WaarBenJij.nu

Namdepa op bezoek

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Kandinsky college

13 Juli 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria

Vandaag een spannende dag.
In de ochtend krijgen we na het ontbijt bezoek van Namdepa. Zij verteld ons over haar leven en de kansen die zij heeft gekregen. Omdat zij zo gepassioneerd en motiverend verteld zijn we toch weer even stil en wordt het allemaal niet makkelijker om voor te stellen hoe het leven nou echt is in zo’n township. Namdepa is 16 jaar en heeft een duidelijke visie over wat er werkelijk speelt in het land. Ze is daarin heel discreet en beschuldigd niemand, maar geeft wel aan waar de fouten zitten en dat de overheid “corrupt” is en nonsens verteld.
Ze geeft aan dat ze blij is met wat wij komen doen. Geld geven is geen oplossing, want dat komt toch niet bij hun terecht. Het is echter wel belangrijk dat kinderen in de township simpelweg bezig gehouden worden om maar niet in aanraking te komen met “bad” things. Sugardaddies, prostitutie, verkrachtingen, alcohol en drugs lijken alledaagse dingen te zijn. Namdepa geeft aan dat niemand van de kinderen daarvoor kiest, maar dat sommigen gewoon echt geen keuze hebben.
Lastig te begrijpen of te bevatten. We moeten het gewoon zien. Nog even gauw een boterham en daar gaan we dan, into the township. Imizano Yeto, maar onder de bevolking bekend als Mandela Park. Op 10 minuutjes rijden van onze riante villa, zien we de gladde weg overgaan in een weg van puin en worden huizen echt “shags”. We stoppen voor een kerkje. Het uistappen gaat moeizaam. Ik voel me niet op mijn gemak, het is heel duidelijk dat IK hier anders ben. Kinderen zijn heel enthousiast dat we er zijn, maar het warme onthaal wordt niet door iedereen gedeeld. Tenminste,…zo lijkt het.
Bij de kerk staan al onze buddies te wachten. Wij zoeken nog naar de papieren om te kijken wie bij wie is ingedeeld terwijl de leerlingen hun buddy allang hebben gevonden. Er wordt veel gelachen om elkaar en met elkaar. De sfeer is erg goed. In kleine groepjes worden we meegenomen en laten ze ons zien hoe het leven in de townships werkelijk is. Het is bijzonder om te zien hoe goed het klikt. We zijn nog geen 10 meter van de kerk weg of vragen van leerlingen en buddies gaan heen en weer. Dat komt goed! Bij sommigen zijn we welkom in hun huis, anderen houden ons liever op afstand. Bij de oma van Namdepa zijn we echter erg welkom en op verzoek krijgen we ook nog een schitterend duet van Namdepa met oma. Als de rillingen van het lijf zijn getrokken gaan we weer verder.
Door de smalle steegjes en langs de blaffende honden nemen we een kijkje bij het lokale voetbalveldje. Deze stond door de regen helemaal blank. Hier konden we wel duidelijk zien dat kinderen aan hun lot worden overgelaten en dat ze zichzelf moeten opvoeden. Zeker in de vakantie zitten kinderen hier de hele dag. Er wordt van ze verwacht dat ze goed voor zichzelf zorgen maar dat valt niet voor iedereen mee. Zo is een jongetje van 6 jaar helemaal vies van het spelen. Hij maakt zichzelf schoon met zijn jas en begint te huilen omdat zijn moeder boos zal zijn dat zijn jas vies is.
Weer terug bij de kerk wordt op de vraag Hoe was het gereageerd met: “Leuk”! Leuk? Dat heeft toch wel een andere betekenis gekregen. Het was indrukwekkend natuurlijk, maar wel echt leuk om nu dan eindelijk eens te ondervinden hoe het nu echt is en hoe het er nu werkelijk uitziet. Leuk wil dus zeggen: indrukwekkend.
De middag verloopt weer op rolletjes. Niemand enig idee wat we nu eigenlijk gaan doen. Er stond iets op het programma, maar uiteindelijk toch maar niet. We gaan een heel stuk verderop naar een gymzaaltje waar we wat kunnen sporten met alle buddies en wie er verder nog in de auto bijpast. We komen erachter dat Michael Jackson is still alive, maar dat leggen we nog wel uit. Het improvisatievermogen wordt op de proef gesteld. Iedereen heeft een goed aandeel gehad in deze middag. We sluiten af met een potje voetbal op het strand, waar Willian kennis maakt met een zeeslang. Wij noemen dat gewoon zeewier.
Aan het einde van de dag komt dan toch de beloofde kip met rijst op tafel en is het erg gezellig eten met z’n allen. Nog even de laatste voorbereidingen voor morgen en met alle plezier gaat iedereen lekker naar bed.
Slaap lekker.

  • 14 Juli 2009 - 05:07

    Fam Van Limbeek:

    Ja we blijven jullie op de voet volgen. Wat een beleving zal het voor jullie zijn geweest om de echte levensomgeving van jullie buddies te zien. Maar onvergetelijk denk ik. De plaatjes erbij geven ons een erg goed beeld en zo zijn we toch een beetje bij. Want het blijft gek dat de jongste telg van ons gezin zover weg is en zoveel leert van de verschillen in het leven.Blijf ervan genieten.Groeten uit Kekerdom

  • 14 Juli 2009 - 05:26

    Jacqueline :

    Wauw! Ik wil ook mee!!! wat een ervaringen allemaal!Heerlijk om ook wat foto's te zien! Daar zaten we op te wachten!Nu kunnen wij ook mee kijken!Natuurlijk gaat het goed met onze kinderen en hun buddy's! Had ik niet anders verwacht; het zijn allemaal sociale, aardige kids toch? Ook nu maar weer: Veel plezier!

  • 14 Juli 2009 - 07:07

    Wilbert:

    Jullie zijn echt begonnen.
    fantastisch om te lezen dat het voetbalveldje een zwembad is geworden. Hebben jullie daar rekening mee gehouden in je lesvoorbereiding, hahaha.

    Groet,

    Wilbert

  • 14 Juli 2009 - 07:52

    De Groep :

    Met ons gaat alles goed, het weer is nu lekker. de kamers zijn super chill vooral de bedden(details: bedden waar je helemaal in weg zakt:))

    We laten nog van ons horen

    Tata

  • 14 Juli 2009 - 12:56

    Eefje:

    Hoi ade & mart, klinkt goed! en het ziet er ook gaaf uit op de foto's! veel plezier nog, en tot snel! liefs eefje

  • 14 Juli 2009 - 14:53

    Irma :

    Wouw, wat een ervaring! Zo zie je maar dat niets vanzelfsprekend is. Wat leuk dat jullie met z'n allen zo creatief zijn met de tijd en de samenloop van omstandigheden, Super!
    Heey Dennemen, lieverd geniet ervan!

    XXX

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Pretoria

Kandinsky's Helping Hands

Recente Reisverslagen:

28 Juli 2009

Well done!

27 Juli 2009

Hoogtepunt?

26 Juli 2009

Dagje van tegenstellingen

25 Juli 2009

Vele gezichten

24 Juli 2009

You all go sit in de vak!!!
Kandinsky college

Actief sinds 26 Maart 2009
Verslag gelezen: 122
Totaal aantal bezoekers 49180

Voorgaande reizen:

11 Juli 2009 - 27 Juli 2009

Kandinsky's Helping Hands

Landen bezocht: