That make no out

Na drie dagen het idee te hebben gehad dat we op kamp waren hebben we toch even aan moeten geven dat de insteek van dit project toch even wat anders is; geen kamp, maar stage. Dat houdt in dat we graag meer initiatief en verantwoordelijkheid zouden willen zien. Dat Danielle niet op de foto te vinden is neemt niet weg dat ze er niet is. Ze wordt overgoten met vragen, omdat Rob alleen maar antwoord met:”weet ik niet”. Vragen als:
Gaan we naar het strand als het zo hard regent?,
Wat gaan we vandaag doen?,
Waar staat de thee?
Komen we nog thuis vandaag?
Ook deze vragen kregen vanaf vandaag van Danielle het antwoord weet ik niet. Ineens kreeg iedereen het besef dat zij degene zijn met de verantwoordelijkheid en dat wierp duidelijk haar vruchten af. Zo hadden we ze nog niet gezien.
Mascha neemt in de ochtend stevig de touwtjes in handen en weet iedereen heel direct aan te sturen wat door iedereen als heel prettig wordt ervaren. Maud fungeerde als prima DJ tijdens de stoelendans en verder liet iedereen zijn of haar betrokkenheid zien bij alle spelletjes die in de ochtend de revue passeerden.
In de ochtend hadden we voor onze buddies al een lunch klaargemaakt die van harte werd ontvangen. Bijzonder is om te zien dat de lunch door sommige buddies wordt afgeslagen, omdat zij heel goed weten dat sommige anderen het harder nodig hebben dan zij. Als achteraf blijkt dat er toch ruim genoeg is kunnen ze het aanbod toch niet afslaan en genieten ook zij van een heerlijke boterham met pindakaas. Zouden ook zij ooit schaatser worden?
In de middag weer terug naar de sporthal, omdat de geplande wandeltocht naar “the big waves” niet door ging. Weinig voorbereiding maar er wordt toch weer een prima spel neergezet door Mart en Willian. Daarna nam Melvin nog even het spelletje trefbal voor zijn rekening. Omdat er nog wat tijd over was (wanneer niet?) kon Denny het niet laten om iedereen nog even op te trommelen om af te sluiten met een potje basketbal. Hoe makkelijk er ondertussen al geïmproviseerd wordt is geweldig om te zien.
Deze avond stond er pizza op tafel, dus na deze typisch Zuid-Afrikaanse maaltijd konden we prima evalueren. Leerlingen zijn kritisch naar elkaar geweest, maar iedereen kon zich prima vinden in de dingen die werden gezegd. Uit het evalueren blijkt dat iedereen een prima beeld heeft van iedereen. Benoemen sterke en zwakke punten en geven elkaar een gouden tip. Dit alles in een prima sfeer en iedereen heeft merkbaar het beste met elkaar. Hopelijk doen ze wat met feedback.
Iedereen weer mooi op tijd naar bed, want morgen hebben we een leuk programma.
En mooi weer!!!
Houdoe